Dört Mevsimli Bir Dağ Köyünde
Ben,þiirlerde yaþarým hayallerimi.
Sayfalar dolusu,renk renk.
Ben..
Mýsralarda güler,mýsralarda aðlarým.
Ve hiç yaþayamadýðým çocukluðumu,
Hayallerimi yaþarým,
Kanasýya...
Bir tek anýsýný bile hatýrlamadýðým.
Dört mevsimli o dað köyünde;
Al yanaklý..
Kimisi yalýn ayaklý...
Köyün çocuklarý olurdu,
En candan arkadaþlarým..
Biz..
Deliler gibi koþar...oynardýk,
Köyümüzün,o tozlu,çamurlu yollarýnda..!
Kýþ aylarýnda..
Lapa lapa karlar yaðdýðýnda,
Kardan adamlar yapardýk ..
Gözleri iri zeytinden,yada kömürden
Havuc burunlu..!
Ve..
Baharý Hýdýrellez´le karþýlardýk
Demet demet çiçekler,gelincikler toplar,
Baharý taþýrdýk evlerimize..
Gökkuþaðýndan...
Yedi renkli buketler yapardýk Annelerimize.
Hele o dünya tatlýsý,
Meleþen kuzucuklarým
Birde benim sadýk dostum,
Akýl küpüm,Karabaþ´ým.
Biz..
Mehtaplý yaz gecelerinde..
Saklambaç,yakar top,
Yað satarým,bal satarým oynardýk,
Kapýlarýmýzýn önünde,
Ama biz...
Birbirimizi hiç satmazdýk.
Kardeþtende öteydik biz..
Bazen...
Demet demet çiçek..
Bazende,öbek öbek tezek toplardýk,
Ocaðýmýz yansýn,bacamýz tütsün diye
Arada bir...
Yarýþlar yapardýk...
Kýran kýrana,
Tahta arabalarýmýzla..!
Tozu dumana katar,
Son sürat..
Çoðukez..
Tepe takla inerdik,
Küyümüzün o dik yamaçlarýndan..!
Sonra...
Kimimizin elinde,daðýlmýþ arabalar,
Üst baþ periþan,yýrtýk pantolonlar,
Korkudan...
Alaca karanlýklarda.
Yorgun argýn, dönerdik evlerimize..!
Yinede..
Dersimizi ihmal etmez,
Acar kitabýmýzý okurduk,
Yer minderinde,
Kandil önünde..!
Bir tek anýsýný bile hatýrlamadýðým.
Dört mevsimli o dað köyünde...! !
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.