Parke taþlý eski bir meydan
Noel çamý deðil orta yerinde,
el gibi duran
Ulu bir aðaç
Çýplak dallý, küskün… Kýrýlgan…
Belli ki yolculuðu çok uzaklardan
Dile gelecek gibi attan, atadan...
Dile gelecek sanki þanlý zamandan!
‘’Atkestanesi, 172-1999’’ yazýlan
Yaftasý on yýl eski
Yaþý, 182 olmuþ demek ki...
Yaný baþýnda þadýrvanlý, mermer bir havuz
Onbeþ adým ötede þehrin saat kulesi
Sene 1905’ten,
Sultan Hamit’ten!
Sanki ayýlalým istiyor derin uykudan
Boþa akan zaman,
gözlerimize sokularaktan...
Beþ adet top arabasý kule önünde
Biraz üzgün, biraz somurtkan...
Vakit huzurlarýnda, el pençe divan...
Ama baþlarý hâlâ dik
hâlâ da maðrur!
Ýnsan o günleri düþlese de, duyuyor gurur..
,,,,,,,,,,,,,,
Batý diyordu ya
O’na ‘OTTOMAN’
Maðripten Maþrýk’a kadar nam salan
Ýstanbul’u alan
Yer, gök sallayan
Çað kapatan,
Çað açan;
Yirmibirinde toy bir delikanlýydý
Senin ceddin, senin dedendi
Fatih Sultan...
Mýsýr’da Yavuz Selim...
46 yýla sýðmayan,
Muhteþem Süleyman...
At sýrtýnda yazýlan fermanlar nerde?
Buyruðumuzdan tir tir titreyen cihan...
Adýmlýyorum taþlarý sanki zamandan
Dönüyorum geçmiþe taþlý meydandan
Taþlar ki aralarý yosun kaplanan
Utandým durumdan,
Hâlden utandým...
Düþünce aklýma Aktütün,
Daðlýca,
Çuval Vakasý...
Baþýmýzýn üstünde ‘’Baþ’’ diye duran
Olup bitenlere,
Bön bön ‘’Bakan’’ dan...
Utandým durumdan,
Hâlden utandým...
Baþýmýzýn üstünde bir baþ belasý...
Ya size ne demeli!
Hep sýrtýmýzdan vuran Arap Milleti!
Ne geçti elinize þimdi söyleyin?
Zemzem suyu deðil Þam’ý yýkayan!
Kenan Ýlinde kan...
Gazze kan revan...
Duyuyorum,
Hüzün çalýyor bu kez Mehteran...
Melodiler geliyor Kerkük-Musul’dan
Acýlar duyuluyor Türk’ün yurdundan...
Baðdat’ta aðlýyor þimdi Genç Osman...
,,,,,,,,,,,,
1300’lerde baþlayýp,
bu topraklardan
Ulu bir çýnarýn temeli olan
Yedi düvele birden meydan okuyan
Ýþte bu tepede,
Bu meydanda yatýyor
O iki Sultan
Orhan’la Osman…
(Mekânlarý Cennet Olsun)
Bursa, 16 Þubat 2009