Sen soðuðu sevmezdin çok fazla, Hatta nefret ederdin, kýþýn ayazýndan.. Hep güneþ’i arardýn, kapalý havalarda, Kimsesiz çocuklar gibi, sýðýnýrdýn sýcaða, Benim mevsimim kesinlikle yaz derdin..
Þimdi ömrünün yalan yarýsý o sevmediðin ayazda, Ruhun, seninde bilmediðin bir gurbete düþtü, Kaybolmuþ bir karanlýða, kapalý gözlerin.. Sanki baþka bir diyara hazýrlýk halindesin, Bu hayatýn baþka bir yerindesin..
En sevdiðim meyve eriktir derdin.. Dayanamaz yumulur, gördüðün yerde, Yüzünü ekþitip büyük bir zevkle, Bayýla bayýla nasýlda yerdin.. Aman yemek olsunda, fizana bile giderim derdin..
Þimdi düþlerini düþsüz býrakan, Kaçak bir dövüþçü gibisin.. Gitmeye korktuðun, istemediðin rüyalarýn kucaðýnda, Yattýðýn bu yataðýn, soðuk karanlýðýna kaçtýn.. Böyle kýrýlgan, böyle savunmasýz, böyle ufacýk kaldýn..
Þimdi kim ýsýtacak peki seni ? Oysa sen ýsýndýkça pembe yanaklarýnla, Ben hiç bitmeyecek bir yaz hayal ederdim.. Ýçinin ürpermesinden, hiç lekelenmeyecek, Bir mutluluk yaratmayý düþlerdim..
Þimdi söyle bol güneþli, yeþil erikli bir yaz için, Büyük bir bedeli göze almakmý gerekir.. O rüyasýz, ýþýksýz yatakta, yatmakmý gerekir.. Hiç umma, hiç heveslenme, asla gelmem ardýndan.. Mecbursun geri dönmeye, o soðuk karanlýktan, Ben burda bekleyeceðim, bol güneþli, yeþil eriklerle seni..
Hem, daha çok güneþte ýsýnacak yüzün, Daha çok geniþ bir gülümseme olacak dudaklarýnda, Bilmiþ bilmiþ, benim mevsimim yaz diyeceksin hevesle, Ve daha çok erik tuzlayýp, ekþiteceksin yüzünü yerken.. Söz ! sen çýk þu yoðun bakýmdan, Torbalarla da erik daðýtacaðým, sokaktaki tüm veledlere..
29/03/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
degaje8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.