Neredesin Adalet?

Birileri çöplerde, birileri sýrça köþklerde,
Adalet mi ararsýn? Zayi olmuþ, meþklerde.

aradýðým mutlu bir gülümseme,
izlediðim yüzlerde yok olmuþ þimdilerde.
sordum kendime dostluk sevgi nerede?
dolaþtým sokaklarý.
insan dolu parklarý.
bu insanlar bizimdi kardeþti bir zamanlar.
yardýmseverdi kalpleri,
saygýlarý vardý birbirlerine.
bulamadým sevgiyi hüzünlü gözlerinde.
lakin,
nefret gördüm endiþe dolu bakýþlarda.

haykýrdým sokaklara…
yürüyen insanlara,
oynayan çocuklara.
adalet arýyorum ey Halkým!
‘’gören,
duyan var mýdýr?
ruhunuzda,
gönlünüzde,
kaldý mý biraz Adalet denen kavram?’’

solgun yüzler,
umutsuz bakýþlar,
kaçar gibi uzaklaþan adýmlar.
eyvahlar olsun,
silinmiþ belleklerden,
yok olmuþ yarýnlardan.
‘’neredesin Adalet?’’
donup kalmýþtý herkes böylesi feryatlara.

belirdi köþeden ince bir ses,
cýlýzdý,
titriyordu.
‘’kim soruyor,
kim arýyor Adaleti?’’
dönüp baktým o yöne,
oturmuþ kaldýrýma zayýf yoksul bir nine.
konuþtu derinden san ki ciðerinden.
‘’az önce çöpe atýldý,
benim iþime yaramadý.
götürdü çöp arabasý.
koþ peþinden sana lazýmsa,
belki bulursun evlat sýnýrlar ötesinde’’

Kalmamýþsa Adalet bir toplumun ruhunda,
Bulamazsýn huzuru mazlum gönül ahýnda.

Mehmet Macit
27.03.2015
Ýzmir



Sosyal Medyada Paylaşın: