GÖNLÜM HOŞDEĞİL

GÖNLÜM HOÞDEÐÝL…

Efkar bastý yanar baðrým,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil,
Dünyayadýr benim çaðrým,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Dört bir yaný sarar dertler,
Toplum iyi kötü fertler,
Araya gerilmiþ setler,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Bakarým dünya boþ gibi,
Derin bu kuyunun dibi,
Emmi, dayý, teyze, bibi,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Bakarým kör gibi, görmem,
Yaþayan ben miyim bilmem,
Ölür isem asla gülmem,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Koþtum bir an yorulmadým,
Yedim içtim durulmadým,
Bir dost bulup sarýlmadým,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Kervan dizdim çýktým yola,
Bakamadým saða, sola,
En sonunda verdim mola,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Yürür iken aksak aksak,
Dönüp bir düþküne baksak,
Dertlerine mumlar yaksak,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Görüp, sevip birde beðen,
Gezip tozup oyna eðlen,
Gönül verip sonra evlen,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Þeyhim;Derki hoþ bir seda,
Yaþarken gördüm çok eda,
Vakit tamam, þimdi veda,
Benim gönlüm hiç hoþ deðil.

Nurettin GÜLBEY
27.03.2015 Saat : 21.10
Yalova




Sosyal Medyada Paylaşın: