Ýnsanlar küçüklüklerini bilmezler deðil mi? Ama ben biliyorum büyüdükçe küçülüyorum. Ufacýk boktan bir þey için öyle aðlýyorum aðlýyorum ki Yazamam bile aslýnda ama inanýn aðlýyor içim. Anne demiþtim içimden baba demiþtim. Küçük bir kýz çocuðu olsaydým bunu sesli söylerdim Baðýra baðýra. Büyümenin tek farký bu sanýrým yaþamda Baðýramýyorsun Ýçin Ýçin kendini yiyorsun. Ve en kötüsü yanýnda bulunan insanlarýn acýný gram önemsememesi Küçük olsaydým anlamazdým. Þimdi anlýyorum . Ve anlamak o kadar zor bir þey ki Bazen beynimi sökmek istiyorum. Sonra büyüyorum Ve ben çok piþmaným Bir zamanlar büyümek istediðim için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazinoyku Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.