Merhaba eski sevgili Þuan bunlarý sana eskimiþ bir pazar ertesinden yazýyorum Nasýl iyi mi gecelerin? Benim hiç iyi deðil. Ne zaman böyle olduk ki biz Ne zaman eksildik bölük bölük birbirimizden Sahi ‘biz’ olabildik mi ki? Bu gece yaðmurlu soðuk kahbe bir gece Yaðmur aklýyor topraðý Ki ben seni hiçbir tövbeyle çýkaramadým Alnýmda karan. Kararýyor geceler daha bir beter Ýçimdeki yangýnlarý hangi yaðmur söndürebilir Hangi neþter kesip atabilir seni benden. Oðlum uyan uyan! “Yandým” ben. Yanmayan yerlerim kaldýysa öpsene. Belki geçer Elim kolum dolanýyor titriyor mavi sýzýlý bir þey var Öyle bir þey ki Duyulmuyor Görülmüyor Anlatýlmýyor Laciverde çalýyor Ýçimde temiz kalan yanlarým bile siyaha uðurluyor Burasý malum. Orada iyi mi geceler?
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazinoyku Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.