BÜYÜ

Saatler yâri göstermeden
Güneþ avucuma henüz doðmadan yani
Vakitsiz çalmýþým dünyanýn kapýsýný
Geç kalmýþlýklarýmý bilirim
Yüzüme vurulmuþtur noksanlýklarým
Hep yarým kalmýþtýr gülücüklerim
Aðýz dolusu hiç gülemedim ben
Ta ki o ‘gün’ yanýncaya dek penceremde
Kabzasý kýrýk bir ömrün
Ýçbükey sancýlarý oluyor
Patikalardan çýkmak istesen de mutluluklara
Ana yollarýnda çoðu vakit hüzün bekliyor

Yollar yâre çýkmadan
Ýrem bahçelerinde yedivereni koklamadan yani
Kan revana boðulmuþum öz ocaðýmda
Kalaysýz kaplara gün doðramýþým
Paslý býçaklardan geçirmiþim gecelerimi
Ahlara, eyvahlara satmýþým hülyalarýmý
Mahsenlere iki çift güzel sözü
Mayalansýn diye hapsetmiþim
Öyle ki günü geldiðinde bu emanetleri
Yarin avucuna bir bir saymayý dertetmiþim

Can tene girmeden
Elest meclisinde’kalu bela’demeden yani
Bilmiþim seni
Evvelim olamayacaðýný ahirimi zehre garkedeceðini
Rabbe söz vermeden bilmiþim
‘Biz’i gömüp o mutlu günde
‘Bir’den öyle ayrýlmýþým hüznü esmer yüzüme vurarak
Ellerim koynumda naçar çalmýþým dünyanýn kapýsýný
Anadan üryan gelmiþim ben bu gurbete
Nasýl kefenleneceðimi ezberlemiþim
Korkularýmdan sýyrýlmýþým
Endiþelerimi kurumakta güneþ
Düþmeden gurbete yandým bir kez
Sanmam bu yüreði bir daha yakmaz ateþ
Sensizliði bilirim sessizliðin çoðaltmaz acýlarýmý
Kuruyan yutakta ilk yudumun yürümesi gibi
Serinletecektir bizi taptaze bir hayat
Ýlk darbeyi Habil’den yedim
Muhannete düçar olmadýkça ihanet yýkmaz beni
Hýnçla vur,vur tam baðrýma hançeri
Vur ki saçýlsýn içimdeki kanlý cerahat

Rabbe söz vermeden ‘kalu bela’ demeden yani
Bildim seni
Bilip itaat ettim
Gördüm unuttum içimi kemireni
Ve alýndý gözlerimdeki büyü…


Bu fakirin þiirini güne taþýyan kýymetli seçki kuruluna,vakit ayýrýp okuyan ve yorumlarda bulunan deðerli þair dostlarýma þükranlarýmý sunuyorum.Varolasýnýz.Eyvallah...
Sosyal Medyada Paylaşın: