.....Ve günlerden sonra seni tekrar görürsem, Sensiz üç mevsim süren kýþýmdan sonra Kollarýmý açýp bekleyeceðim, Ýlk cemremsin, düþeceksin, Bu kýþ, dört mevsim sürmeyecek. Bir bahar rüzgârý gibi dolacaksýn içime, Gözlerimde umutlar filizlenecek, Deðiþecek mevsimler, Bu kýþ bitecek.
.....Ve günlerden sonra seni tekrar görürsem Gözlerinin içine bakarak okumak için Þiirler yaratacaðým; Biliyorum, gözlerinin içine bakýnca Hepsini unutacaðým Senin hiç bitmeyen þiirin baþlayacak, Senin þiirini okuyacaðým.
.....Ve günlerden sonra seni tekrar görürsem Bütün benliðimle kucaklayacaðým; Bütün açlar,çatlayasýya doyacaklar, Bütün mutsuzlar, mutluluðu tadacak, Bütün tutsak kuþlar özgür olacak. O sensiz, o karanlýk, o acýmasýz günlerden sonra Seni tekrar görürsem..
Ünal Beþkese (1961)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.