Yolun sonuna gelmeden düþüp kalacaðým heralde. Gözlerim, olmasý gerekenden daha bulanýk bi halde. Yolu tamamlayamadan göçüp gideceðim heralde. Umudumun, ümidide kalmadý artýk.
Neden kahroldu bana bu günler. Neden geceler hep uykusuz. Yollar neden sapar hep çýkmazlara. Söyle sen neden, neden yoksun yanýmda.
Ay neden aydýnlatmýyor bu geceyi. Güneþ neden ýsýtmýyor þu körpe bedenimi. Ne oldu þimdi...! ! ! Etraf neden kalabalýk. Yoksa...Yoksa bu sefer ben mi?
Yolun sonunda gelmeden düþüp kalacaðým heralde. Gözlerim, olmasý gerekenden daha karanlýk bi halde. Yolu tamamlayamadan göçüp gittim heralde. Zaten umudumun, ümidide kalmadý artýk. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.