Bir mart sabahýydý...
Ýstanbul`un ýlýk rüzgârlarý
Uçuþuyordu baðýra, baðýra!
Uçuruyordu seni,
Eteklerini
...Ve peþinden de beni.
Azgýn bir deniz gibi
Dalgalýydý saçlarýn,
Onlar da katýlmýþtý önüne
Ilýk rüzgârlarýn...
Bakmadýn yüzüme bir kez bile,
Arkandan bar, bar baðýrdým
Ama nafile...
Uçtun gittin
Rüzgârlarýn hýzýyla,
Hem de Ýstanbul`un
Ilýk rüzgârlarýnýn.
...
Þimdi beklerim Ýstanbul`da
Seni uçuran o
Ilýk rüzgârlarýn esmesini,
Beklerim her gün
Seni geri getirmesini...
Ýstanbul-1967 (NOSTALJÝK)
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.