kurumuþ altýn rengidir sokaklarýn ipleri saðý ve solu demli çay gibi kahve renginin adý var benimse varacak sabahým var önümde hâlâ susuyorsam ve hâlâ inciniyorsam sâdýk oluþum kaleme ve sarmaþýða...
kokar al yazmada esrik bir bahar çiçeði neden aðlar kara gecede çýlgýn bir seher yeli niye sarnýþýk bir köpek uðultusu vurur en derin sessizliðimi niye niye niye ahýmda bir bayram sýzýsý..
sarmaþýk kývrýmlarý, örümcek aðý en kasvetli zehrim yýldýzlarý da düþürelim bu geceye nispet madem boyandýk, mavinin en sýð damarýndayýz madem gel uçuk saçýk ol bana daha mý, daha çünkü ben zehre sevdalý gecelerden kopup gelmiþim. hâlâ mý, hâlâ yoksa sen daha uyumadýn mý pencerende kaç gecen var al yýldýzdan bir perdeye bürünmüþ bir geceden ölüleri seyretmedin mi..
madem öyle gel aðýr aðýr aðýralým yemesin bizi zümrüdü anka..
bilirim ’karadýr kaþlarýn bir damla içilmez’ uçuk pembe baðýrmalar kara dehlizli gecede al yuvarlarým kadar aðrýyorum kendi kanýmda ey diyafram çivilerimdeki küflü bakýþ rengin gibi içimdeki acý da daðýlmakta zaten sense batýr bendekileri boyalarýn mý bitti be serin iklim çiçeði..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.