Ben senin yerinde olsam
o beni seviyor diye her güne mutlu uyanýrdým..
ufak þeylerle mutlu olan saf bir sevgilim var diye sevinir
arada sýrada huysuzlanmasýný bulunduðu þartlara baðlar
sorun etmez aksine ona destek olurdum..
Bir tek dileðim vardý o da yarým kaldý
ne mutlu oldum bu dünyada ne tam mutsuz
öyle anlar oldu ki kendimden deðersiz
öyle sevgiler büyüttüm ki içimde kimseden habersiz
sonra bir baktým çoktan aþýk olmuþum
ve bir ýstýrabýn içinde yoðrulmuþum
sanmayýn ki aþkýn güzelliðinden vurulmuþum
yüreðim acýya doymuþ
her þeyde yok olmuþum..
Ýçimde küflenmeye yüz tutmuþ cümlelerim
naftalin kokusuna bulayýp bembeyaz sayfalara hediye ediyorum
okurken gözlerinizin dolmasýna sebep olduysam da affedin..
Canýmý yakan her ne varsa sizi de üzmesin
hayat boyunca mücadele ettiðim iyi niyetlerim
kaybetmiþ olduðum sevgiler
kirletmeye dilim varmadýðýndan yuttum hepsini
þimdi dayanýlmaz aðrýlar býraktý bendeki mazi
ve hatýrladýkça gül yüzlü þeytanlarý
ne çok kendimden ödün verdiðimi anladým
her hatýrlayýþýmda kýrgýnlýðým gözlerimden aktý
istediðim sadece biraz huzur ve güvendi
piþman ediþleri iz býraksa da hayatýmda
hiç býrakmadým iyiliðin ipini vicdan denilen þeye
ne kadar kötü olacaðým desem de
merhamet duygusu bastýrdý bu isteðimi
ve sustum iyiliðin galip geleceði bir gün vardý muhakkak
iþte hiç bir zaman inanmaktan vazgeçmediðim tek þeydi..
Küçükken düþtüðümde acýrdý caným
üfleyerek geçti diye hep kandýrýrdý annem
öyle bir sarýlýþý vardý ki canýna can katýyordu sanki
nefesim kesilirdi
anne dur derdim..
Gözlerinin karasýnda daðlarý görürdüm
öyle bir sevgi daðýydý ki o
ben bir daha böylesini hiç görmedim..
Hani sultandý annem ve ben onun küçük aslaný
þýmarýklýðýyla bazen býktýran, bazen de güldüreniydim
küstüðümüzde boynuna sarýlmam yeterdi mesela
annem bana hiç kýyamayandý
gerçek sevgiyle yoðrulmuþ bir kadýndý..
Ve büyüdüm, acýlarda büyüdü
annem gibi seveni bulamadým
keþke sadece düþtüðünde acýsaydý yüreðim
üfleyerek geçseydi aðrýlar
sahte sevgiler, çýkarcý düþünceler
ve korkutan sözler deðdi oðluna anne
kýzgýnlýðým belkide sana
herkes senin gibi sever diye
hiç korkmadým sevmekten
hiç kimse senin kadar kadýn çýkmadý
çýkmadý anne..
Bazen hayaller bile insaný piþman eder
sonra mý?
Her þeyden vazgeçersin..
Olur da bir gün yüreðin merhamete varýp
beni sevdiðine ikna ederse seni
ve geçmiþ zamanlarý düþünüp
yaþattýðýn acýlarýn bir zerresini hissederse kalbin
sakýn geri dönmeye kalkma
gelme ki senin yaþattýðýn ne varsa
mazide kalan bir ders olsun bana
ve bir daha kalbim yanlýþ yapýpta
senin gibileri sevdirmesin bana..
Ve bil ki;
Aþk piþmanlýk deðildir her zaman
bu yüzden acý deðiþtirilemez...
19.03.2015
Rasim Yýlmaz