DOĞU TÜRKİSTAN

Senelerdir zalim Çin’in eli mazlum üzerinde
Bir ah etsen ciðerlerim sökülür Doðu Türkistan
Onca bebek, ana baba, sanki mahþerin yerinde
Gözlerimden gözyaþlarým dökülür Doðu Türkistan

Önsözü hiç sevilmeyen zulüm dolu bir destansýn
Dað bakýþlý yiðitlerin töresini bilen ansýn
Kaldýr yüzünden hicabý insanlýk senden utansýn
Gök þahittir mavi bayrak dikilir Doðu Türkistan

Bir kýzýl vahþete yenik eþiklerin kan kokuyor
Karalar baðladý daðlar öbek öbek kin dokuyor
Ýçimizde sustu cellât niyetleri zan okuyor
Hüzün yüklü aðýtlarla yýkýlýr Doðu Türkistan

Parçalandýn tek yürekken imtihanýn yorgun aðýr
Þimdi öz yurdunda tutsak, yetim kaldýn dünya saðýr
Sözü keskin kýlýç gibi bileyerek susma baðýr
Son umudun meþalesi yakýlýr Doðu Türkistan

Yokuþlarýn puslu sarptý görülür elbet düzlerin
Türk’üm diyen asalet var gülüþünde öksüzlerin
Selamettir sabrýn sonu geçecek elbet güzlerin
Ayaða kalk, bu þan sana takýlýr Doðu Türkistan
Rasim YILMAZ
15.01.2019

Sosyal Medyada Paylaşın: