S Ü V E Y D A
Sözlerim Süveyda,
belki de uçsuz bucaksýz çöllerin savurduðu
bir gölgenin ayak izleridir
acýyý çok içtiðimden midir nedir
canýma dokunan her þey ben kesilir
ben ise sen kesilirim Süveyda
Kalbimin kara lekesi
içimde filizlenen tomurcuk
kavuþamadým ya sana kuþ gibi çýrpýnýr nefesim
damýtýlmýþ bir sevdadýr oysa
sana olan masum hevesim
Asma yüzünü öyle ,
bunu sadece sen deðil, hiç kimse bilmez
ve hiç kimse önemsemez gölgesini
gece, güneþ çekilince anlar kýymetini
ben seni gün doðarken sevdim Süveyda
þafaklara sarýl hadi...
Kendi yazdýklarýyla içini susturan birini tanýmadýysan
iþte o benim
senin yüzün asýldý ya, bir de beni düþün
Ölümlere acemi yüreðimde, sürekli asýyorum kendimi
ne olur
imamesi sen olmayan desturlara yaslandýrma
elinin tersiyle itme, kesip atma ayaklarýnýn altýna beni ...
Sensiz neylerim
anlýyorum deseler de asla anlamazlar,
kimseler sen deðildir ,
acýný hissediyorum kim diyebilir
bir iç açýmlýktýr söyledikleri
herkes kendi uçurumundan düþer bilirim ...
Aþk !
içindeki son bahara kurban etmektir kendini
ne aðaç dalýnda kalýr taze bir yaprak
ne de takvimlerde buruþur günler
zaman, acýtarak söke söke koparýr da gider
geriye aynalarda solgun bir yüz
ve gidiþlerin ardýnda takýlmýþ gözler býrakýr
o an unutur düþlerini
yanaðýndan süzülen göz yaþýnda boðulursun..
dönüþlere gelince
benim yolum tektir
dalarsam o yollarýn rüyasýna
düþersem sensizliðin uðultusuna
kaldýr beni, kaldýr Süveyda...
Þimdi gitmeliyim
duraklar beni bekler
bir gün kavuþma ihtimali ile
geceye uyanacaðým
biliyorum çok yoruldun
uyuyacak olursan eðer
susadýðýn zaman uyandýrýrým
sesim ulaþmasa bile
kapatýrým gözlerimi Süveyda
içimde seyrederim seni
aðlayan bir abdal la...
30.08.2014
RASÝM YILMAZ
Günün Þiiri Ödülüne Layýk Gören Edebiyat Defteri Kültür Ve Sanat Platformu Sitemize Kalbi Teþekkürlerimle..