SES VERMEDİN YÜREĞİME

Yalandan gülmeyi öðrenemedim
Fýrtýnalarda savrulsam da keþke demedim hiç
Ýçimin yetim yalnýzlýðý vurmadý suratýma

Fýrtýna baþlamadan çaðlamadým
Derin bir nefes alýp duruldum

Asi yaným ortaya çýkmadan
Adýndan uzak durdum

Deminde býraktým sevdayý
Kavgayý sitemleri uzak tuttum

Kirletmedim dudaklarýmda ayrýlýðý

Gitmeden önce
Mavilerden süzülüp
Yaðmak istedim yaðmur niyetine mýsralara

Gözlerimde kocaman kahýr

Uzanýp tutmak istedim
Kýrýlmýþ yanlarýndan
Ýncinmiþliðin parladý gözbebeðinde

Vazgeçtim

Kederinin önünde baþýmý eðdim
Ýsyanýn karþýsýnda
Lâl oldu dilim

Ses vermedin yüreðime
Öylece býrakýp gidemedim

Þimdi sustu þehir gidiþinle

Býraktýðýn sessiz intizârýn deðdi kaleme
Dokunamýyorum u/mutsuzluðuna

Deniz Derya Giritli



Sosyal Medyada Paylaşın: