GÖNÜL KIRGINLIĞIM

Sana söyleyemediðim
- kabýna sýðmayan -
Valiz dolusu kederlerim var benim
Yýllarýn gerisine sakladýðým
Anahtarý yitik

Meselâ
Özenle sakladýðým resimlerdeki
Gül desenli basma elbiseli çocuklarý neden çok özlediðimi
Sormadýn hiç
Ben de anlatmadým

Ýçimden geçenleri nerden bilecektin ki
Kavga etmekten dertleþmeye vakit bulamadýk biz
Daha doðrusu sen dinlemek için gönüllü olmadýn
Dalýma basmak en büyük zevkindi

Benimse gözüm karaydý
Asiydim deli akardý kaným
Efe damarýma basmak için bahaneler arardýn
Kýzýnca aniden
Dilim üþürdü
Dudaklarýmýn nasipsizliðinden þiirler payýný alýnca
Kelimelerimin keyfi kaçardý
Sen kýrýlýrdýn
Gecenin soluðunu düþürürdün
Sol yanýmdaki taþ duvarlarýn kuytusuna
Sitemime karalar baðlayýnca da
Kavga çýkarýrdým

Oysa
Kendime söz vermiþtim
Bu gece farklý yazacaktý kalemim
Kýrmýzýyý yakýþtýracaktým ikimize
Olmadý yâr
Yaran yaramý açtý yine

Hayal bu ya

Uyandýrsaydýn karabasanlý düþlerimden
Ýncitmeden beni
Dindirebilseydin kalp aðrýmýzý
Belki de uçurum kenarýndan boy verirdi gönül çiçeklerimiz
En parlak renklerle çizerdim ben de o zaman
- yelkenlileri -
Suyun akýþýna dizerdim deniz fenerlerimi
Yolumda kaybolma diye
Sonra tek tek
Çýplak ellerimle toplardým asi yakamozlarýmý

Olmadý

Gitmeden önce
Avuçlarýna býrakýyorum
Kirpiklerimden düþen yýldýz yaðmurlarýný ki
Hepsi gözümün nurudur iyi bilirsin

Yolundan çekilmeden önce
Son kez
Gönül tuvaline düþürüyorum
O Alev saçlý
Okyanus gözlü kadýný

Deniz Derya Giritli

Ýlk günden beri þiirlerime ses olan ve karþýlýksýz yardýmlarýyla her daim yanýmýzda yer alan gönül dostu sayýn Ahmet Ormancý’ya sonsuz teþekkürlerimle.



Sosyal Medyada Paylaşın: