Menzile hýzla yaklaþýrken
Ruh sendeler
Adem’ in oðlu ve Adem’ in kýzýnýn
Ömür merdiveninde baþý döner
Adýmlarý yavaþlar
Ayaklarý dolanýrken birbirine
Takýldýðý eteðinin astarýný suçlar
Aykýrý sözcükler dökülür dilinden
Moda akýmla
Hafiften zamana dokunur ’’ah yaþlýlýk ’’
Gülün yapraðýnda yaðmur damlalarýnýn dans ediþini izlerken
Gözleri dalar uzaklara
Geçmiþe merdiven uzatýr içinden
Gündüz vakti üþüyünce birden
Gülümseyerek güz mevsimine bahane bulur
Saklanýr yüreðine
Ýç içe geçmiþ suretler canlanýr gözlerinin önünde
Gözyaþlarý kirli akar
Yanaklarýnda kocaman lekeler
Aynada solgun bir yüz fer yok gözlerinde
Kendine yabancý bakar
Yüzünde anlamsýz bir maske
Hangisi astar hangisi yüz çoktan unutmuþ
Ruhu girdiði kalýba yabancý
Gerçek sus pus olunca
Mahçup olur kanatlanýp
Yükselmek ister arþa
Ýç çekerek gözlerini kaçýrýr suretinden
Adýna kesilmiþ hayat biletini koyar cebine
Kurgulanan oyunu izlemek için
Renkli ýþýklarla dolu dünyaya adým atar
Bulunduðu mekân kime ait bilmez sorgulamaz
Umursamaz da zaten
Oturur oyunu izlemek için koltuða
Alýþmýþ yabancý dizilerle uyutulmaya
Gürültüden kalabalýktan
Bir ayaðý kýrýk koltuðun sinir bozan gýcýrtýsýndan
Rahatsýz olmaz
’’yalan rüzgarý ’’sahnede yerini alýrken
Pür dikkat oyunu izleme telaþýnda
Kýpýrtýsýz bekler
Doðaçlama oynuyordur sahnedeki kadýn
Elinde bir mum
Kendini aydýnlatmazken ýþýðý
Aydýnlýktan dem vurur
Çarpýk aðýzlý faninin dili çözülür birden
Yüksek sesle baðýrmaya baþlar
Din iman Kur’ an kader ve yol ayrýmýndan söz eder
Öyle gerçek oynar ki oyunu kadýn
Dalar gider herkes kendi geçmiþine
Nerde hata yaptýðýný sorgularken
birden deðiþir roller
Erdemi canlandýrmanýn sýrrý
Nefesimde gizli olsaydý eðer
Soluðumu bir çýrpýda býrakýr
Üflerdim ruhumdan tükenene kadar
Güneþi kandýrmak adýna der
Oyuncu kadýn
Yalanlarý ýslatarak
Senaryo gereði
Sürme niyetine çeker
Günahkâr Sözcükleri
Yanýk kokusu genzine dolunca
Ýzleyici kandýrýldýðýný anlar
Naftalin kokuyordur
Anýlardan ç/alýntýlar
’’çýkýþ bu tarafta çabuk olun’’ der birden davudi bir ses
Acelem yok diyerek gömülür koltuða
Bekler sessizce esas kýz
Kaybolmuþ ’’insanlýk’’adýna
Dudaklarý amine durur
Yabancý bir þehirde
Oyun bitmeden
Aradýðý þeyi bulmanýn yolunun
Yüreðine yolculuk yapmak olduðunu anlar
Sýrtýndaki cehalet hýrkasýný sahneye atarak
Perde kapanmadan
Kendi adýna
Son yazar
Rol çalarak
Deniz Derya Giritli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.