Kefenini giyen þehrin Soðuk tebessümüyle uyandým bu sabah Güneþ sadece günü aydýnlatmýþtý Mesaisini bitirmiþ çekilmiþti bir köþeye Seni aradý gözlerim Kasým bitmiþti sevdiðim Ellerimin soðukluðu yokluðunu daha çok hissettiriyordu Sobanýn içinde yanan ateþ ýsýtmýyordu ellerimi Ýçimdeki yanan ateþle demledim sensizliði Bir yudum aldým çayýmdan,acýydý Yinede ellerimi bir süreliðine ýsýtmýþtý çay bardaðý Kasým bitmiþti sevdiðim En soðuk kýþý yaþýyordu yüreðim Her zamankinden daha çok hatýrlatýyordu seni soðuk ellerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEYNEP DEMİRBACAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.