Ankara’ya bakýyorum uzaktan Sessiz ve derin Sensiz... Bacalarýna soðukluðun izleri Duvarlara yalnýzlýklarýn gölgesi Vurur . Ne vapur düdüðü Ne de boðazýn serin sularý Eþlik etmez sessiz þehrime, Dingin mi bilinmez insanýna .
Ankara’ya bakýyorum uzaktan. Sessiz ve derin. Çýðlýk çýðlýða caddelerinde Biçare eþitsizliðe çaðrý sesleri. Yorgun mu bilinmez insaný.. Ýnceden inceden gülüþünü takmýþ ya gözlerine...
Ankara’ya bakýyorum uzaktan Sessiz ve derin. Baþkent oluþundan olsa Maðrur duruþu. Gözlerimde bir damla gözyaþý Sevincimden. Seni sevmekle baþlýyor Her þey...
Ankara’ya bakýyorum uzaktan Dudaklarýmda teþekkür Sessiz ve derin.
Nursel ÖZMEN- 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
NEB Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.