Aval aval bakakaldýðým, seher sancaðýnda ki,
Asýlý gözlerde, kaldý muamma dünlerin yasý...
Hangi paragrafýna yazmýþtým, þiirimin onlu gün lerini?
Eyy vahametin kesp ettigi gece!
Hücrelerime dek simsiyahým,
Ve doðdugum güne dek karbeyaz!
Ne çoðum þimdi ben, nede az...
Hýrçýn ve sessiz çýðlýklar ardýna,
Saklanmaktan býkan sesim,
Çýnlamak istiyor, gecenin koynunda,
Ve sýðýnmak!
Sýðýnmak riyasýzca þafaða hýzla koþan,
Gecenin ardýna...
Hicaz makamýnda bir beste kondurup dudaklarýma,
Kýzýl ufuk çizgisine doðru, hýzlandýrmalý adýmlarý ardarda...
Düsünmeden sen ne yana?
Ben ne yana/biz ne yana?
Acý veren her þeyi, bir defada silemedin ya!
Baþtan sona bir çizgi çekemedin ya!
Ne deyim be yaren kalemim
Ne deyim, kelamým dizenim.
Aþk olsun,
Aþk olsun sana..!
Elif Türk
23.02.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.