toplamak gelmiyor içimden odamý daðýnýk kalsalar bu gün ne olacak ki týpký darmadaðýn buklelerim gibi her köþesinde bu kasvet odanýn yýlgýn ve de benden býkkýn anýlarým
bak o ayakkabýlarý elinde yakalanma korkusu gözünde oyun hevesi çocuk özünde kaçmaya hazýrlanan çocuk benim
birazdan baðýrýr annem git hadi hiç durma sen boyundanda utanmýyorsun madem iþte bendim o çocuk utanmasý gereken dokuzuna doymamýþ ve onuna yeni giren
bak þu da kýzkardeþim benim kazaðýmýmý giymiþ yine off yaa giymeyeceksin demedim mi bin kere diye baðýranda ben bukleleri gözünde
ha o mu o babam yine dostlarýyla bir anama aða paþa bize pir þimdi nerede kiminle ne yapýyordur kimbilir uzun oldu yolu buralara düþmeyeli iyi adamdýr vel-hasýl iþbilir
býrak be kýzým a benim can kuzum daðýnýk kalsýn bugün bu kuytum hele þu köþedekine hiç dokunma emi -o benim son arzum-
çamurdan adamlar yaptýðýmýz bahçede el ayaklarý toprak kokan yarenlerde kaldý çocukluðumda ki ben yüreklerimizde ki sevgiyi ölesiye paylaþarak arýnýrdýk tendeki bütün kirlerden ama kirlettirmezdik yüreðimizi hiç kimseye _ve medet ummazdýk kimseden_
geceleri gökyüzünü izlerken daldýðým uykumda kal/dý çocukluðum onca kalabalýk samanyolunda bile yalnýz olduklarýný yýldýzlarýn anlamak için o zamanlarki ben çarçabucak büyüdüm iþte birden
Pastamýdamý yemiþler yoksa desene yine en tatsýzýndan _bir dilim sus düþtü payýma_
toplamayacaðým iþte ba na ne sus sen de sakýn/ -Anne/me söyleme-
Elif Türk
27.07.2008 Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELIF TÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.