Hazan Rüzgarları

Hani o....
Her bað bozumunda,
Kimi sararmýþ,kimi bakýr renkli,
O solgun yapraklarý,
Katar da önüne,
Alýr götürür ya,bilinmezlere

Talih gibi..

Kader gibi....!

Ýþte onlarda..
O bilinmez yollara,alýr götürürler bizi
Sürüklerler,sevdalarýmýzý,ümitlerimizi,hayallerimizi

Hatýrlandýkca..
Hazin bir burukluktur aslýnda
Gidenden geriye kalan..

Oysa...

..Eskisi gibi..!

Bizim..
Ne simsiyah,
Ne altýn sarýsý saçlarýmýz,

Ne de...
Bizi kuþlar gibi uçuran,
Dizlerimizde dermanýmýz..
Kalmýþ...

Bazen..
Bir heves gelir içimize,
Sorarýz,içten içe..
Acaba yine,
Eski günlerdeki gibi olabilirmiyim diye.!

Sonra...
Sonra,öyle bir mahsunluk çöker ki..
Yüreðinin tam da orta yerine...
Hýçkýrýklar..
Boðazýnda düðümlenir,
Susarsýn,aðlayamassin bile.

Ve.
Bir filim baþlar,uzun soluklu.
Teker teker dizilir önüne,
Ýner, mazýnýn tozlu raflarýndan, o acý hatýralar.
Iþýk hýzýyla gelip geçer,onca anýlar.

Hoyrat ellerde,gurbet ellerde,
Kayan yýldýzlar gibi...
.........Sönüp giden o koca yýllar....!



Mahmut M. Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: