//Araftayım//
Araftayým
Yokluða iliklenmiþ bütün yakalar
Süslü zamanlar kendi günahýnda
Her muhabbet bir imtihan
Arkadaþ, dost, akraba kimliksiz
Susmalar ülkesinde
Araftayým
Ne mümkün dönmek geriye.
Ýsyan aðaçlarýna kurulmuþ daraðacý
Gece hükümlü þiirleri asýyor karanlýðýna
Hece hece
Ellerimde titriyor yüreðim
Bilmediðim þekilleri çiziyor boþluðuna ellerim
Kalbimin avlusunda bir semazen
Araftayým
Üþürken gece göz uçlarýmda.
Dar vakitlerin insafýna sýðýnmýþ suskunluk
Zaman kýsa hedef uzun
Uzaklarda bir kervan
Soluk soluða kan revan
Bir de kardelen rüyasý
Sonsuzluðun merdiveninde yorulan
Sabaha el pençe divan duran
Araftayým
Ölüm bile korkarken yalnýzlýktan her an.
Her yaðmur sonrasý uyanýrken bozkýr
Bir nefeslik yaþamda ödünç hayatlar
Ýhanetler beslenir gözyaþýyla
Her gece iki damla yaþta kocaman vefalar
Hava gibi, toprak gibi, su gibi
Araftayým
Yitirilmiþ sevgiler girdabýnda.
Ben vazgeçtim kýrýldý diye
Çatlak bardaklardan su içmeye
Herkes olmuþ iki yüzlü
Öyle ya
Dünyanýn bile var iki yüzü
Bir yer yüzü diðeri de gök yüzü
Yorgunum
Uykusuzum
Saftayým
Araftayým
Avuç avuç kin kokan kirlenmiþliklerde
Baðýrsam sesimi duyar mý beyazlar.
Yüksel Beyocaktan
Þiirime ses olan deðerli arkadaþým Mustafa Karaahmetoðlu beye sonsuz teþekkürlerimle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.