Bir Kendim Bir De Ben

Sabýr !
Zindanlarýn en koyu karasýnda
Yaþam !
Mavisine inattý kan kýrmýzýsýnda
Mertlik meze yiðitlikse yar, hainin sofrasýnda
Sevgiler talandý, ihanet harmanýnda
Islak sokaklar bile kan aðladý uykusunda
Düþlerin rengi simsiyah hep gecenin en koyusunda
Þarkýlar suskundu, þiirler yasta
Gönül ezgilerim ise sessiz aðýtlarýmda
Belki de bir hata
Öyle ya !
Dünlerin geçmiþ hayali vardý hep yarýnlarda.
Akýp giden zamanýn kargaþasýnda
Yüreðimin çocuk yaný
Bir kendime yandý, bir de bana.

Ýþte o gün !
Ýçimde ki volkan patladý
Sustu rüzgar, yer sarsýldý
Nehir taþtý deryasýndan,sular kor gibi yandý
Kuþlar aðaçlara,taþlar daðlara
Irmaklar, denizlere dolandý
Bülbüller feryat etti,gül bülbüle aðladý
Gök griye boyandý
Ay parçalandý
Aðaçlar sa çiçeklerini attý
Yarýnlarýmýn güneþi, ýþýðýna ömrünü baðýþladý
Hiç kimseler bilmedi,kimseler anlamadý
Mor gecelerin, sýrla kaplý kapýsý
Bir kendime, bir de bana kapandý.

Ýþte o an !
Ýçli yüreðimin nazlý çiçeði
Hep bana kandý, bana inandý
Hep bana aðladý, bana yandý
Mutlulukla mutsuzluðun hemhal olduðu gecelerde
O !yalnýzca bana yardý
Yüreðimin korkunç kavgasý
Yalnýz kendimle, tek kiþilik savaþtý
Hüznün kol gezdiði hazanýn diyarýnda
Ömrümün bütün sokaklarý her defasýnda bana vardý.
Ömür dedim de !
Hani ömür !
Aynen iki kapýlý bir handý
Giren de bendim, çýkanda bendim
Dedim ya ben.
Ben !
Bir kendime galiptim. bir de bana yenildim.

Ben !
Ah ! o anlarda ben
Gök kuþaðýný merdiven yaptým da
Bir avuç maviyle göklere çýktým
Tüm güzellikleri bir þiire sýðdýrdým da
Yüreðimin rengiyle semaya yazdým
Artýk !
Gönlüm güneþimin sýcacýk koynunda
Karanlýða sýzlanmaz, aydýnlýða nazlanmaz
Gördün mü bak ?
Bak hala !
Hala !
Umudun adresinde
Caddenin adý bahar,sokaðýn adý yaz
Gönül sayfamdaki bir kaç satýr þiir
Bir kendime, bir de bana niyaz.

Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın: