Bir acý geride kalan Her baþarýsýzlýktan Bir ümit tekrarlanan
Boðazýmý buram buram yakan Hevesimi yarýda býrakan Ben miydim?.
Üþüdüm sevgilim Hem de çok Sen olmadan geçemedim o yollardan Bakamadým aðladým Hemde hýçkýra hýçkýra Belki vardý bir sebep Vardý bir hayr dedim
Boðazýma dizildi her bir lokma yine Sensizlik çöktü sis gibi Yalnýzlýk desen terk etti beni Vurdum kendimi kalabalýklara Güldüm bol kahkalarla Bir dirsek attým yaþanmamýþlýklara Yoldan geçen insanlara Tüm sarýlmalara Karda oynayan çocuklara Çizmelerime giren kar suyuna Söylendim Her bir öfkeyle Neden Neden Diye….
Sonra hýçkýrýklara boðuldum Kahveyi sen diye içtim defalarca Boþ sokaklara baktým sadece Gelmeyeceðini bile bile…
Tarumar olmuþ kalbim Geçmiþ zaman olur ki Diye baþlayan masallarýn hikayesi gibi Tekrar olur mu sahi! Yýldýz güneþe ulaþabilir mi ki Hevesi kursaðýnda kalan kediler gibi (: :(
*DnZ 2014/ARALIK
“ilham kaynaðým bebcoma sevgilerimle ..”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.