sarýl bana sevgiye dair bütün duygularýn aþkýna sen bende sürdükce hükmünü gecelerin tenhasýnda gözlerin alýp götürürken beni dönülmez yollarýna hayatýmýn anlamý ol gel gecenin kör karanlýðýnda
ve ben þimdi senden uzak da göçmen kuþlar gibiyim esen her fýrtýna çarpýyorken beni yeniden sana
bakma öyle bana gözlerinin kýrýlgan harelerinde ölmek istiyorum sen yokken beni yokluðunla bilsen ne çok daðladýlar ki...ayaklarým düþtükce o karanlýk kaldýrýmlarýna bu þehir ki kirlenir bir fahiþenin tiz çýðlýklarýnda
hadi kaldýr kadehini aþka bir daha sil baþtan þarabýn dudaklarýnla seviþtiði o anlarda sen sarýl bana .........
anlat bana nasýl uyanýrým bu hasret dolu kabuslarýmdan gözlerim ellerim bu kadar tutulmuþken sana ki ben senden baþka herkese kapadým kendimi varsýn isyan çýkarsýn içimde gülüþündeki arzular
gel de gör þimdi nefesimle boðuyorum tek tek düþlerimi yokluðunla delik bir sandala yüklerken kendimi yavaþca
ve sen uzat ellerini okþa tenimde beliren aþký usulca ve dokun dudaðýmda ki arzulara parmaðýnla
Hasan Ýpek on mart ikibin on beþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.