affet daðýlýr kelebek mengeneler içinde kavisli bir çocuk yarasý günahým bir fýrtýnada balçýðý kutsal kitaplara þerheden rahmetinle affet
affet ne en-el haktýr virdim ne bir hallacýn pamuðu zikir nefesimin zerrecikleri deðin sýrtýmdaki inci torbada hep buðday götüren, ilim
affet býrakýr þeyhimin gölgesine beni yakaran bir aðacýn tohumu oysa elebiselerimi çýkarsam hayyamca soysalar derimi bir dirhem çýkmaz nurum
affet yol üryan ben urbaya gizli çýðlýklarýmý bile örtünüyor iblis o denli günahkar bir el, ellerimde daðlara inse kelam lev enzelna hazal Kur’an insan gibi dayanýr mý nefsi, nefsine
affet kýrmýzý balçýðýn inlediði gibi yüreðim inliyor ismine rahman sensin Ve Hüve’l azizül Hakimsin. affet affetmeyi seversin
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetSerdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.