Sürrealist i mgelerin Süzgecinde çöreklenmiþ Ebedi korkular depreþirken Karanlýðýnda yalýtýlmýþ O yadsýmazlýkla esir alýnmýþken Hanidir mizacýmdaki üzünç Ve nihayetinde gecenin Nöbete durmuþ Sabahýn rehavetinde Kanýksanmamýþcasýna, Kýrýk bir sazýn ahengini yitirmiþ Kopuk tellerinde...
Hanidir demek, düþmese de payýma Suskunluðum belli ki erdi en tepeye Gölgelerken o gizli saklý utanç, Yaftalanmýþ kerelerce Göremediklerimin nezdinde.
Bakýp da göremezken Görüp de seslenememek Ola ki seyreldi cümleler Biraz kýrýk ve hoyrattý nesneler; Yüklemi tümlerken Hüzün idi hepten o katýksýz özlemden...
Kancalarýnda aklýmýn Gözlerimin pervazýnda Seyreyledim biteviye Oynaþan gölgelerini o bilinmezliðin. Susup beklesem de izbelerde Geri dönüþümsüz o cümleler O meþun ve kýdemli dirayetsizliðiyle.
Ne olursa olsun rayici, Zaman zaman paye verircesine Kanýksanan darbelerini belki de Vururken yerden yere. O varlýk ki kainata hibeli Hepten kabulümdür ne varsa düþen payýma Emri olur; baþým gözüm üstüne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.