Yoruldum... Bazen yaþamaktan. Bazen de ölmekten. En çokta ölüp ölüp dirilmekten. Yaþadým... Kimi zaman çok þeffaf. Kimi zaman çok renkli. Ama genelde siyah beyaz. Þaþýrdým... Bir seni gördüðümde. Bir seni sevdiðimde. Bir de gittiðinde. Sonra da yaþadýðýma þaþýrdým. Sevdim... Bazen yaþamayý. Bazen yok olmayý. Bazen kendimi, bazen de seni. Ama en çokta sevmeyi sevdim. Uyandým... Çoðu zaman gecenin kör karanlýðýnda. Arada þafak sökülme zamanýn da. En çokta yaþarken uyandým. Yaþadým ve sevdim. Daha sonra da sevmekten yoruldum. Ve þaþýrdým. Sonra uyandým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.