Baharý gördüm bugün, kýrlarda geziyordu!
Saçlarýna rengarenk çiçekler takýp gelmiþ.
Cemreler halay tutmuþ, sularý eziyordu!
Baharý duyar duymaz pürtelâþ çýkýp gelmiþ...
Cennet gibi yemyeþil yamaçlara uzanmýþ…
Bu ne güzellik böyle, çiçeklerle bezenmiþ!
Yaratan bu bahara ne kadar da özenmiþ!
Türlü kokular sürmüþ, mis gibi kokup gelmiþ...
Hep takmýþ takýþtýrmýþ güzel olan ne varsa!
Bir de geziye çýkmýþ, Edirne’den ta Kars’a!
Ne çýkar yükseklerden esen ýlýk rüzgârsa?
Eritmiþ tüm karlarý, coþarak akýp gelmiþ...
Bu güzelle gezilir, tak baharý koluna!
Kuzularý saða al, oðlaklarý soluna...
Daðýlalým kýrlara, her kes kendi yoluna!
Vals yapan kýrlangýçlar, kýnalar yakýp gelmiþ...
Kelebekler yerleþmiþ, çiçeklerin ucuna!
Papatya güzellerin yakýþmýþ avucuna...
Söylemezsem hoþ olmaz, sonra gider gücüne!
Laleler kadeh olmuþ, meyleri döküp gelmiþ...
O zümrüt önlüðünde, tekesakalý, yemlik...
Gelincik tavþankaný, görsen taþacak demlik!
Erikler kar beyazý, pembe giymiþ bademlik;
Gelirken yamaçlardan, çiðdemler söküp gelmiþ...
Leylaklarý seyreden, üzüm salkýmý sanýr!
Böyle güzel baharý sevmekten kim usanýr?
Yaratanýn lütfu bu, gören her can kýskanýr!
Tutmuþ tüm çocuklarý, kýrlara çekip gelmiþ...
Antalya-2015/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.