KEDİLER

Kediler geçiyordu her yerimizden
Yýlgýn ve yýlýþýk bakýþlarýyla sürtünüp yýrtýyorlardý kederli gözlerimizi
Bir lokma ekmeðin
Ayaða düþüren eski küflü asaletine kanmýþlýðýn
Akýl almaz efsanelerini fýsýldýyordu
Karýnlarýnýn sýcaðýný emen renksiz duygusuz rüzgarýn
Köhne kocamýþ dili
Kýþtan kalmýþ
Kýþtan kalýr zaten sadece
Kediden sahipsiz insan kýymýðý batmýþ benli senli
Oysaki yalan öyküler
Kediler geçiyor her yerimizden
Yalana yalana incelmiþ yüreklerin beyazýnýn köründen
Akþama esir düþmüþ
Anason ardýna sýðmaz sefilliðinden
Bir katre dahi temizlenemiyorduk
Diðer gözlerin iz düþümünden
Sözüm ona günaha batmýþlýðýmýzý müjdeleyen sözler çirkefinde
Arýnamýyorduk oysa kediler kadar
Geceleri çoðaldýðýmýz yalanlarýn
Yüreðimizi tüketen sahte hayallerinden
Nasýl güzeldik geceyi aklayan o demin keyfinden

Ve gün doðardý kedilerin bekçi gözlerinden
Kimseyi beklemeden
Ümidi yenilemeye vakit dahi vermeden
Hesapsýzlýkta düþmüþ günün doðumuna
Eski yorgun kýyý þeritlerinin pembeyi yutmuþ evsizliðine
Kediler geçiyordu her yerimizden

Yazdan önce ilkbaharý getiren o ýslak
O tantanalý günlerin derinliðinden
Doldurup kulaklarýmýzý
Bizi mi yoksa bizsizliðe düþkün bilinçsizliðimizi hatýrlatan
Vahþi belki aslýnda hayvani seslerinin
Doðasý utanmaya yedirilmiþ bitimli zevkinden
Sessiz günlerin sisli gündeminden

Geçiyor kediler gözlerimizin yüreðinden
Kalabalýk sokaklara düþen kalabalýk kimsesizliklerden.
Sýzýyorlar ciðerimizin ta içinden
Olmayan gözlerini ruhumuzun oyarken gölgeler
renksizliði kanýksamýþ medeniyetsiz hallerimizden
Kediler geçiyor ömrümüzden

Saadet YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: