gökyüzünün çekildiði vakit
ufkun bir ucuna yaslarým baþýmý
tükenmez umutlarýn rüzgârýnda
eser saçlarým
aðaç kümelerinin yeþilinden
tutkumun ateþi içinde
usul usul giren düþ gibi...
sonra türküler açar göðün ellerinde
toplar toplamaz sesin küllerini
sazýn baðrýna ekeriz naðmeyi
sonbaharýn sarý saçlarýndan
bembeyaz gülümsedi zaman
aklanmadan uçup gitti her an
payýmýza düþeni çiðnedik yuttuk acýlardan
sararmýþ gün ardýna taþýdýk anýlarý
eskimiþ yaralardan besledik yürekleri
demlendik...
doðduk yeniden
baðrýna basan kýraç topraklardan
tasa ve kemden
mutluluk süzülecek ruhuma
desene!
yine ikimiz kalacaðýz
ben ve ben...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.