soðuk bir silahýn tiz sesinden irkilirken kadýn uykulu gözleri korkuya ve dudaklarý aþka açýlýr ............................................................
ne çok gidip gelmeler yaþadýn benim sayemde zihnin benliðinin sokaklarýnda adýmlarýmý saklardý bilirdim ki ben gülünce gülerdi yüzünde bahçeler mavi bir bulut ferahlýðýnda sevgiyle sarýlýr kalýrdýn
þimdi sen nereme dokunsan ben bir baþka kanarým kan kaybederim yokluðunda sensiz her an aðlarým
çaresiz gecenin iþgaline seyirci kalýr gözlerim ama sen sakýn þeytanla valse kalkma kadýným ki..ne kadar boþaltsan içime olanca acýlarýný ben sende tutunacak bir yer bulurum kadýným
þimdi yeni umutlar ekiyorum penceremizin kenarýna aþk ile acýlan güllerimizi soldurma sakýn hiç uðruna bilirsin ki... vedalar yakýþmaz seven hiç bir canlýya veda ederek gidip sakýn öldürme beni kadýným
ve korkma unutma ki... her yürek kendini aþka saklar umutla
bir gece daha sensiz aðlar penceremin kenarýnda yokluðuna aðýt yakar dilim yüreðim yangýnlarýnda ve yoksan bu beden bil ki... girer topraðýn koynuna çekip de giderek bu sevdamýzý yýkma be kadýným
Hasan Ýpek beþ mart ikibin on beþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.