BİR İNSAN DÜŞÜNÜN
Bir insan düþünün...
Yataða mahkum,uzanan her elden medet uman,
Çektiði, binbir ýzdýrabý yüzünden okunan,
Eðer sen,sorunsuzca,nefes alýp veriyorsan,
Bence senin icin bayramdýr,yaþadýðýn o her an
Bir insan düþünün.....
Sebebini bile bilmediði, çirkin bir savaþýn icinde.
Her an ölümü görür, çocuðunun korku dolu yüzünde...!
Eðer sen,yaþýyorsan çoluðunla,çocuðunla mutlu evinde
Bence,senin icin bayramdýr,yaþadýðýn o her an......! ,
Bir insan düþünün....
Evladý,"bu benim vatan borcum" demiþ,gitmiþ cepheye,
Birgün postacý calýp kapýyý,ölüm haberini vermiþ eline....!
Eðer, çocuklarýn evinde,bakýyorsa sevgiyle,senin yüzüne.
Bence senin icin bayramdýr,yaþadýðýn o her an..
Bir insan düþünün....
Ekmeði için,her an kelle koltukta,geçerken huduttan,
Mayýn patlamasýyla olmus,gözden, koldan bacaktan,
Eðer sen gönlünce koþup,dans edip eðleniyorsan.
Senin için bayramdýr yaþadýðýn o her an.
Bir insan düþünün...
Ne iþi var,ne gücü,kimsesiz,düþmüþ elden ayaktan,
Bir lokma ekmeði ararken çöp bidonlarýndan
Eðer sen, elin kolun yiyecekle dolu,evine gidiyorsan.
Bence senin için bayramdir yaþadýðýn o her an...!
Mahmut M. Özdemir
04.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.