Usulca

Sessizliðin içinde her sükût yanký bulur
Nasýlsa yolcu gider, hancý zaten bahane.
Sabýrla yoðurduðun, sabrýna mihenk olur
Toprak kapta piþerse, aþýn tadý þahâne.

Emir, vâki müddetle yaklaþýr sine sine
Masivânýn ötesi, saklý kul sînesine
Semâvatý dolaþýp, yedi kat ine ine
Can bulursa þehâdet, ölüm ölür daha ne...

Mevsim yara deþimi, lüzum etmez devâya
Deðiþir titreþimi, cemre meyyâl hevâya
Bir nefeslik hâl imiþ, üflenmiþ ya Havva’ya
Deryalar inci dolmuþ, O’ndan öte paha ne...

Kaf daðýnýn üstüne, kar düþer eriþince
Yer ile gök dönüþür, kâl deðil, her iþ ince
Arandýðý yerdeymiþ, Hýzýr-Ýlyas iþince
Sýrra kadem hazinem, bundan pâdiþâha ne..?

Erol URAZ 19.02.2015 Kýrklareli











Sosyal Medyada Paylaşın: