Asude haným
Yüzünüz manzaralý goblen
çenenizde bir ben
denizi çimeni de vardý sanki
yüzünüz Halice dönük
sýrtýnýz Anadolu hisarý
saçlarýnýz sarý
mýydý
sönük
dü her ne varsa yanýnýzda yörenizde
törenizde
hata mýdýr desem
adýnýz Asude
yüzünüz ak patiskada kanaviçe
çok renkliydi dünyanýz
hiç durmazdýnýz evinizde
arabalý ada vapuru gibiydi yaþantýnýz
bata çýka her gün giderdiniz adalara Modalara
alacalý bulacalý farbalý çingene eteðinizle
balkona çamaþýr asardýnýz ya
yüzünüzde yaþmaðýnýz
o kaçamak bakýþlar neydi o gülümseme
yani yok hayýr deme
yin þimdi
biliyorum banaydý bu iþve bu göz süzmeler
hayy çok yaþayýn siz e mi Asude haným
ne yalan söyleyim
siz aslýnda çok güzeldiniz
desem ki týð iþi oya has cemaliniz
sýfýr boya yüzünüzde
inkar edemem
kudretten güzeldiniz
o son gün müydü hani
son görüþmemiz mi
bana rýhtýmda el sallamýþtýnýz
elinizde þemsiye üstünüzde Ferace
ve ben de son kez göreceðim görürüm diye
koþturmaktan kara su inmiþti ayaklarýma
az mý koþmuþtum peþinizden
son dakika yetiþmiþtim
gemi kalktý kalkacak
Allah’ým o ne gündü
hangi gündü bilmem ama dünlerden bir gün
hangi mevsimdi derseniz
galiba sisli ve yaðmurluydu Ýstanbul
lakin bu anýmsadýklarým
çook çok eskidendi
Asude haným
Yüksel Nimet Apel
24/Eylül/2013/Salý/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.