Binbir derdin gözyaþýyla ýslanmýþ bir mendil gibi, Gözlerimin feri gitmiþ, tükenmiþ bir kandil gibi. Her feryadý isyan dolu, çýrpýnýyor ümitsizce, Güle hasret, bir kafeste figan eden bülbül gibi...
Sevda yüce, yürek büyük, neylesin ki, kafes pek dar, Gönle hicran düþmüþ bir kez, ayrýlýktan hep þarkýlar. Bakýr rengi kuru yaprak, gün batýmý kýzýlý nar, Ýþte, öyle bir sevda ki, hüzün rengi eylül gibi...
Sonra öyle bir an gelir, bülbül susar, güller kurur, Harabata döner gönül, gülistaný hazan vurur, Her yaprakta bir damla çiy, gözyaþýdýr, titrer, durur Yüreðimde aðlar sevda, boynu bükük bir gül gibi...
Ünal Beþkese,
(4+4+4+4 Hece vezniyle...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.