sil de git be sevgili uðruna çarpan kalbimi feda et hasret med-cezirlerinde
z/amansýz olacak gidiþin biliyorum taþ duvarlar yýkýlacak bütün heybetiyle üzerime ki... dilimde tükenirken cümle kelimeler mütamadiyen ben sende biteceðim sen gözlerimin menzilinden usulca çekilirken
þimdi gamzelerinde sakladýðýn sukunetini boz artýk topla gelmiþi geçmiþi eski bir çerçevenin içine ki ... aþk yeni bir günde bir baþkasýna merhaba derken sen dokun tetiðe
ve unutma gözlerimde yeþeren bir bahar solar gidiþinle
sen... ar damarý çatlamýþ yaramaz bir çocuk misali hadi maviliklerimde uçur uçurtmalarýný yine ve kirlet göðümün rengini yeniden
ve ben... kirpiklerinin ucunu tutunan bir zerre bile deðilken ve anlamýný yitiriyorken bütün sözler yüreðimde ki...bilsen ne hoyrat türkülerini ezberlemiþtim bir bir bir gün sana söyleyebilmek ümidiyle
hadi dokun tetiðe bir silahýn adý kadar soðuktur adým artýk zamansýz bir ölüm kederi düþerken yüreðime ve korkma bak ben kapatýyorum gözlerimi gözlerine ve çek tetiði son bulsun bütün kederler ellerinde
Hasan Ýpek yirmi altý þubat iki bin on beþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.