Kývrýlýyorum, bükülüyorum ve oradayým þimdi. Bu bebek verdi bana ateþi, gözleri çiçek çiçek. Anlam da veremiyorlar hiçbir þeye, karmaþýk mý bu dizek*? Çalýyor... Çalýyor... ve oradayým þimdi.
Düþündükçe daha da karýþýyor bu þarký. Düþünmüyorum aslýnda. Artýk bu bir kaygý. Korkularým var senden gizleyemem bebek. Saklýyorum senden hepsini ama bu yaþlar birgün dökülecek.
Bu sana yazdýðým ilk þiir bebek. Son deðil ama okudukça bu da bitecek. Kývrýlýyorum, bükülüyorum ve oradayým þimdi. O kahverengi dallardan hatýrladým, bu bir rüya idi.
Geri çeviremediðim anlar, deðiþtiremediðim tüm zamanlar! Benim intikamýmsýnýz o rüyadan ve geçiyor, gidiyorlar. Þimdi o uðultuyla söyleyin bu þarkýyý: Kývrýlýyorsun, bükülüyorsun ve buradasýn þimdi.
*Dizek: Seslerin nota þekilleri ile, üzerine yazildigi beþ yatay paralel çizgiden ve dört araliktan olusan þekil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurufasulyepilav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.