Yalnýz yolun üstünde karanlýk sessiz ruhlar kalmýþ. Arada bir gece kuþunun sesi bozar bu durgunluðu. "Çok sessiz...Çok huzursuz bu karanlýklar..." Biz sohbete devam ederiz geceyle.
Uykudaki düþüncelerin gürültüsü ise arka planda kalmýþ. Gündüz çeker geceye ötelenmiþ sesleri. "Korkuyorum... Korkuyorum dört bir yaným gölgeler" Benim derdimse gölgemle deðil arkamdaki ýþýkla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurufasulyepilav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.