İşte Böyle Bir Memleket Vardı Hayallerimde
O acýmasýz yýllarýn,
Birikmiþ özlemi vardý yüreðimde..
Hep o, kavuþacaðým gündü..
Hayallerime çizdiðim resimde...
Bulutlar bembeyazdý...
lekesiz..
En güzel renklerdendi çiçekler,
Yedi renk kuþaklýydý,
Gökkubbe..
Ve ben yine..
Dað köylerine çýkýp
Hep yarým kalan,
Çocukluðumu yaþayacaktým,
Yine uçurtma uçurtup
Tozlu yollarýnda koþacaktým...!
Biz,geceleri...
Göl kenarlarýnda,dað baþlarýnda
Ateþler yakýp..
Hep bir aðýzdan,
O türküyü söyleyecektik...yanýk yanýk..
"Yüce dað baþýnda yanar bir ýþýk"
Karþý daðlar bile,gelipte dile
Eþlik edecekti bize..!
Iste böyle bir memleket vardý,
Hayallerimde...
Yüce Allah ´tan tek dileðimdi,
Ömrümün son günlerini,
Memleketimde yaþayayým diye,
Þimdiyse dualarým..
Vataným bana hasret kalmasýn,
Bölünmesin diye...!
Bizler.. belkide,
Artýk hiç dönemiyeceðiz geriye...!
Belki...!
O da çýkacak gurbet ele,
Yabancý olacak,kendi bedenine
Baðrýný delik deþik edip,
Gün yüzüne çýkan,
Adlari bile koyulmayan,
O yeni yetmelere...!
Artýk,
Biz istemesekte,son duraðýmýz,
Buralardaki bir mezarlýk
Sonrasý Allah kerim,
Cokta geçmez,belkide...
Kemiklerimiz toplanýr karma karýþýk,
Kötü bir çuvalýn içinde.
Yada...
Moloz taþýyan bir kamyonun yükünde
Bizde atýlýrýz,týpký molozlar gibi..
Öðütür bizi de,
O acýmasýz makinanýn diþleri...!
Bölünürüz zerreciklere,
Un misali..!
Yada..
Son kez.. yanarýz Kremeteryumlarda
Yýllar önce yakýlan Milyonlar gibi..!
Eðer...
Bir meleðin kanatlarýna tutunabilirsem
Uçar gelirm,birkaç zerreciðimle..
Usulca sýkýþýrým...
Mezarýnýn bir köþesine
Sýký sýkýya sarýlýrým anneciðime..!
Belki...
O zaman diner biraz,acýlarým.
Ama yinede iki elim yakalarýnda,
Onlardan öbür dünyada hesap soracaðým..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.