Ömürlük sevgiye kucak açmýþken, Zamansýz ayrýlýklara soyundum.. Leylak kokulu akþamlarda, sensizlikle yoðruldum; En olmazý nerdeyse, ben hep onu bulurdum; Mutluluk mu, o ne ki; ben onu çoktan unuttum..?
Yörüngesini kaybetmiþ, ýþýk kümesi gibiyim; Elleri titrek, cýlýz bir ýþýk perdesiyim; Lûtfun da, kahrýn da hoþ bilirim; Dedim ya; olmazlarýn elinde çýrpýnmak benim kaderim, Aþk-ý virane bir yürekten fazlasý deðilim...
byHaktan Sosyal Medyada Paylaşın:
byHaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.