bilmediðim þehirde doðdum keskin bir sözle kesildi göbeðim, açken saldýrdým sevginin memelerine acýttým; bu yüzden hiç sevmedi sütannem bu yüzden bilinmez aþk falým.
bedduan baþým üstüne sevdiðim, býrak yaðsýn taþ kuruttuðun bu gölde artýk dalga çýkmaz, ölüler aðlamaz kalanlara. sen yýka dilini delil kalmasýn sözlerinde, ben gizlerim kendimi cinayetin duyulmaz. üzülme senin sapladýðýn býçak acýtmaz ki!
þimdi yýkýk bir iskeleyim, son giden daðýttý beni. artýk ne martý konar üzerime ne de bir orkinos geçer yakýnýmdan.
sus rüzgâr elleþme bana benim suçum yok, hesap sormayýn sol yanýmdaki çýmacýdan kürekleri yürekten olan bir sandalý hangi halat tutar ki!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.