Nasýl baþlamýþtý dersin bu serüven, .......................Ýki ileri, bir geri miydi adýmlarýmýz? “Bu aþk çok eskilerde kaldý” diyen herkese, .......................Bürhandý avuç içlerine kazýlan adlarýmýz.
Zaman dediðin þey; Gidenlerin gölgesini göstermiyor ki kadýným. .......................Bilemezsin en çok aynalarda baþlýyor yangýný bu adamýn. Ve aldýrma... Aldýrma diye konuþuyor içimdeki umursamazlýðýn çocuðu. Sonra küçücük yalanlar söylüyorum kendime. Hangimizdi ilk gülerek gezen ölümle diyorum mesela. Sonra ay gözlerinine mi düþüyordu ilk diye soruyorum. Sonra þafak sana mý söküyordu; ........................Sonrasý falan filan iþte....
Yutkunup; Baþýmý vurmak isterken duvarlarýna ayrýlýðýn, Alyuvarlarýma “off”larýn en sert nikotinini yolluyorum. Ve su götürmez harflerle donanmýþ kelimelerden, .........................Adýna en güzel þiirleri yazýyorum. Varsýn kir pas içinde bir parkam kalsýn geriye, Ve týrnaðýmda kan tortusu umudun... Ve kalsýn geride kadýným; .........................Masumiyeti kýnýnda sukut o korkunun. Sýrdaþýnda rüzgarýn, Ak güvercinler ten süzer kirpikten parmaklýklara. Analarý aðlarmýþ biliyor musun ak beyaz duvaðýnda her gelinin. Kan sýzýsý dert yanýnca güneþe. ..........................Çökermiþ gökyüzünde kederin binkatlý yapýsý Ve yüreðimde sürgünlenirmiþ umudun onlarca demir kapýsý. Sen bir avuç kývýlcým getir bana, Bir avuç kývýlcým diyorum kadýným; ateþi yüreðinden kopan. Bir avuç yarýn getir bana, güneþi sende batan... Getirme aðlatan gecelerin hüzün fenerini. Islak yanaklar getirme bana ne olur. ...........................Biliyorsun bu yürek bu boranda yok olur.
Aldýrma... Varsýn ak döþün saklasýn mihrabýný gamzelerimin. Açlýðýnda isyanýn, ...........................Yüzünü kederime asma benim. Bilirsin ki sen kadýným; Bir kýzýl sukunetinde gözlerini kapaman, ............................Batmasý demek yüreðimde tüm güneþlerin... ............................Tadý kaçtý haklýsýn yüreðime saplanan bu özlemlerin. Aç atmacalar; iþgalinde doðurgan akasyalarý, Bir deli zamandýr iþte topuðunda dürttüðün rüzgarlar. Bilir misin ben mahkum ederken yalnýzlýklarý, Tüm yakamozlarýný sana býraktým gecenin. Gözlerin, tuzak olsun suskun soðukluklara, .............................Bozkýrlarýnda, gök tütsüleri tütsün istedim. Yalnýzým desede yüreðimin bir köþesi, Diðer köþesindesin... Bil istedim. Bilir misin neden yazmýþtýr onca þiirini bu acemi þair, Kafiyelerinde sen, nedendir? Ünlemlerine düþen yokluðun, nedendir? Hangi mýsrama baksam visalin kuþlarý tüner hep, Parmaklarýmda hüzün þarkýlarýnýn kalleþ notalarý, Söylesene ruhumda metafizik gel gitler nedendir? ................................. Nasýl baþlamýþtý dersin bu serüven, ..................................Ýki ileri, bir geri miydi adýmlarýmýz? Bana bozgun þiirler býrakma, Býraktým, hazin türküler kýrmýzýda kalsýn. Sen bir avuç kývýlcým getir bana, Bir avuç kývýlcým diyorum kadýným; ateþi yüreðinden kopan. Bir avuç yarýn getir bana, güneþi sende batan... Getirme aðlatan gecelerin hüzün fenerini. Islak yanaklar getirme bana ne olur. ...........................Biliyorsun bu yürek bu boranda yok olur. Engin Badem -acemiþair-
www.siirgezginleri.net Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.