eðer bu memleket benim diyorsan edirnenin selinden tutunda hakkarinin diyarbakýrýn taþýna kadar seveceksin ve en çok da çocuklarý seveceksin azizim çünkü onlar bizim yüreðimiz çünkü çocuklar bizim geleceðimizdir
sokaklar çocuk sesleri ile doluydu cývýl cývýldý her köþe baþý eskiden misket sesleri ile çocuklaþýrdýk çocuklarla bir olup top peþine koþardýk ve hatta taþ sektirirdik dijlede seyhanýn kýyýsýnda beþ taþ oynardýk
ve mutluyduk silahlar kusmazdý çocuklarýn yüzlerine kan nedir bilmezdi onlar düþerken dizleri uf olurdu sadece sevgiye çýkardý bütün yollarý sevgiden geçerdi ürkek bakýþlarý ve analar aðlamazdý bir köþede sessizce
ve þimdi çocuklarýn hüznü karýþtý gözlerimize diçle gibi seyhan gibi akarken göz yaþlarýmýz kýzýl ýrmak gibi kanýyor yüreklerimiz hiçi hiçine bu yüzdendir suskunluðum benim bu yüzdendir silaha savaþa olanca nefretim
iþte gülüþümün param parcalýðý ve sesinin sessizliði hep bundandýr benim
sevdin mi bütün çocuklarý seveceksin ankaralýsýný urfalýsýný mardin midyatlýsýný ve hatta istanbullusunu ve hatta çankýrýlýsýnýda seveceksin esmer sarýþýn demeden zengin fakir görmeden seveceksin çocuklar deðerlerimizdir bizim çocuklar geleceðimiz bizim
toprak gibi su gibi
bu memleket benim diyorsan erzincaný sivasý malatyayýda seveçeksin boz kýr demeden gidip yeþertecek yeþili öldürmeden seveceksin cünkü bu memleket bizim çünkü bütün çocuklar memleketimizin geleceðidir
Hasan Ýpek onbeþþubatikibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.