Düþ müsün, gerçek misin her þeyin bir acaip Yeter! Vallahi yeter, ne desem azdýr sana Yokluðun hadi neyse varlýðýn bile garip Apansýz geliverip, lâf dokundurma bana.
Baþta böyle deðildin sonra ne oldu bilmem Kýrdým mý kýrýldýn mý, bir baktým ki sen yoksun Keyfim âlâ diyorsan, peki ben de üzülmem Sen ki, sevgimden kaçan azýlý bir korkaksýn
Belki arkadaþ gibi, ya da bir kardeþ gibi Derin izler býrakýp güncemin yapraðýnda Beyaz sayfalarýmý yaktýn da güneþ gibi Umudu kül eyledin tutarken uzaðýnda
Gecenin kör vaktinde kapýmý zorlamýþtýn Tanrý misafiridir deyip de buyur ettim Yumuþacýk sesinle içimi harlamýþtýn O an, sana kanmakla belli ki kusur ettim
Güzergâhta han mýydým, yoksa kervansaray mý Bilmeden bir dostluða mekân hazýrlamýþým Art niyet taþýmadan, sevebilmek kolay mý Meðerse, üç gün için yürek pazarlamýþým…….
Ekim/012/NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.