FREKANS
Hiçbir alýcý çekmiyor artýk o kanalý.
Hayatýmýn frekansýyla oynadý bir yabancý.
Artýk hangi þarkýyý dinlesem yabancý gelir bana.
Bana da cýzýrtýlarda kaybolmak kaldý.
Hayat, koca yumruðunu tam gözüme patlattý.
Anlamadýn...Sana deðil isyaným, hayata karþý.
Aldýðým yaralara ilk zamanlar annemde þaþýrdý.
Sonralarý o da alýþtý ve yaralarýmý sardý.
Özledim yürümeyi dönmeden arkamý.
Çünkü sayamadým sýrtýmdaki yaralarý.
Bir süre acýdý ama sonra bedenimde alýþtý.
Bilirdim ki sadece borçtu yiðidin kamçýsý.
Kendimi aradýðým yerde kayboldum.
Üstelik bide kaybolmuþta oturuyorum.
Sokaklarda birbirine benzemiyor ama...
Sanki ben ,hep ayný sokakta dolaþýyorum.
Nasýl anlatayým þimdi, duygularým birbirine karýþtý.
Artýk bana da o en eski kaseti dinlemek kaldý.
Tamam olanlar beni de çok üzdü ama...
Artýk aðlaya aðlaya, gözlerimde alýþtý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.