yasadýþý ütopyalar içinde
kelimeler tamirhanesinde çýraktým o vakitler
bir düþ satýcýsýndan tatlý düþler alýyor
bir gerçekçilik ustasýndan acý gerçekler öðreniyor
ve kombine ediyordum kombinasyon ülkeme…
kuþlarýn anayurdunun baðrýmýz
ve yaðmurlarýn ham maddesinin
gözyaþlarýmýz olduðunu
yine o vakitler öðrendim
göðe öykünen mavi þiirlerimin
kanatlanmasý da baðrýmdan
bundan mütevellittir
içinden aþk geçmeyen hiçbir þeyi sevmedim
çünkü
taþýn bile bir aþký olmalýydý topraða
hep böyle belledim
ilkel bir yalnýzlýktý aslýmýz
çoðul türkülerimizle hasrettiðimiz yine aslýmýza
böyle zamanlarda
sokaklarýn yýrtmacýný araladým
gülümsedim meydanlara
dökülürken yaðmurlarým avuçlarýma
sonra dedim hep, sonra…
ilkmiþ gibi
ve ertelenmiþ takvimleri yaðmaladým
tarihin karanlýðýnda
ve ben en çok beni, bende sevdim
bir kayboluþun eþiðindeyken
tekrar var olmanýn hazzýyla
þimdi bak gözlerime Maiçoc
Narcissus gibi gölde kendime bakarken
ölmek istemiyorum çünkü ben de
bilakis
sende bulduðum bende ölmeliyim öleceksem
daha büyütecek intihar çiçeklerimiz var
ve küf polenleri toplayacaðýz onlardan
kendi silahýyla vurulur tüm düþmanlar
ve kendi mikrobuyla yok edilir tüm hastalýklar
yaz bir yere Maiçoc!
14:30/13.02.2015/Sev_tap