“Ben bir defa sevdim, adý Efsa, Eðer sende seviyorsan, sakýn býrakma…” Ýþte böyle diyordu, “Býrakma” sözü koparken dudaklarýndan, Sanki yer gök titriyordu efkarýndan, Ýþte böyle diyordu, O saçý sakalý birbirine karýþmýþ, üstü baþý periþan adam… Yol kenarýnda oturmuþ dertli dertli düþünürken gördüm onu, Sigarasýný öyle bir çekiyordu ki, Ýlk kez ben onda gördüm bu denli kahroluþu… Yol kenarýnda gördüm onu, O adamda bir farklýlýk vardý, Yanýna oturduðumda anladým, o sýrýlsýklam aþýktý… Dedim nedir seni bu hale düþüren? Nedir seni periþan eden? Dikti kara ve kapanan gözlerini gözlerime, korktum, Korkma dedi, korkma, Çünkü bende bir zamanlar kaybetmekten çok korktum, Ve devam etti… Ben bir defa sevdim çocuk, adý Efsa, Eðer gönlüne biri girerse bir gün, onu sakýn býrakma, Bak o beni unuttu, ben söküp atamadým hala… O’da beni seviyordu, bundan emindim, Ama gel gör ki ben sadece kaderime yenildim, Çocuk ben bir defa sevdim… Vermediler iþte ne yapayým, beni ona layýk görmediler… Gençlik yýllarýydý, Aslýnda hayatýn tam da baþlarýydý, O’nu ilk gördüðüm an, beni titreten kalp atýþlarýydý, Tutulmuþtum O’na, vurulmuþtum, hapsolmuþtum, Sanki ben onda kaybolmuþtum, Bana öyle bir bakýþý vardý ki çocuk, Ben bu dünyada O’nun için var olmuþtum, Gittim, hep peþinden gittim, hiç pes etmedim, Çocuk ben bir defa sevdim… Gizli gizli görüþtük, O’da sevdi beni, Amma ölümüne sevmek bile vuslat için yetmedi, Vermediler iþte vermediler, beni O’na layýk görmediler… Hiçbir þeye gücenmedim, Hiçbir þeye yenilmedim, Ümidimi hiç kaybetmedim, O’nu beklemek için kendime hep söz verdim, Ama O baþka bir gönle girdiði gün, Herkes için düðün, benim için ölümdü… Yapamadým be çocuk yapamadým, Onu çýkarýp gönlümden, yokluklara atamadým… Periþan oldum, yalan oldum, En sonunda kendimde O’nu buldum, Benliðimi terk ettim, Kader, yolumuz düþtü buralara, Kötü günler gelir aklýma, efkarlanýrým ara ara, Ýþte görüyorsun ya, Bir elimde þarap, diðerinde sigara, Önümde Haliç, sýrtýmda ise hiç kapanmayan yara… Gözleri dolmuþtu bir anda, Yüzünde süzülen saçlarý ýslanmýþtý, Benimse kalbime sanki hançer saplanmýþtý… Sordum ona adýn nedir? Dedi bir kül bir duman… Sordum ona onca senedir nasýl unutmadýn? Aldýðým yanýttan sonra ben utanmaya utandým, Ben adamý deðilim gündelik sevdalarýn, Çocuk, sen unutmayý o kadar kolay mý sandýn? Ben bir defa sevdim, adý Efsa, Eðer sende seversen bir gün böyle birini, Sakýn ha sakýn, sakýn býrakma…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Büyükdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.